Van de week de watervallen gezien vanuit Zambia. Gisteren Zambia ingewisseld voor Zimbabwe. De grens overgang ging makkelijk. Zoals ik wilde ben ik Zimbabwe in gefietst over de bekende railway-bridge tussen deze twee landen waarvan af de watervallen goed zichtbaar zijn. Het oversteken ging gepaard met een euforisch gevoel. Ik kon bewijs van spreken iedereen wel omhelsen. Vic-falls is in tegenstelling tot Livingstone enorm toeristisch. Zonder de watervallen en toerisme zou de plaats niet eens bestaan. Het is een opeenhoping van attracties binnen een korte straal van de falls. Erg makkelijk en alles te belopen. Hier is alles goed verkrijgbaar en te betalen in US$. Vandaag de falls van deze kant bekeken en hoewel het niet nieuw voor me was is het echt spectaculair. Met recht valt het onder de 7 wereldwonderen en is het dus zo touristisch. Het is hier bovendien druk omdat hier in het weekend de Victoria-falls marathon gehouden worden. Dit wist ik niet. Een paar jaar geleden heb ik nog wel gezocht voor afrikaanse marathons maar dat kwam nooit goed uit. Nu moet ik oppassen voor mijn knieën, ben niet goed voorbereid, heb geen goeie schoenen bij me en ga dan toch maar fietsen. Ik heb wel met een paar runners en mensen van de organisatie gesproken en ze gaven me een shirt van dit evenement cadeau! Ben er dolblij mee. Ik heb m’n plannetjes klaar voor de komende dagen. Morgen ga ik door de elephant- corridor naar Botswana (2 x 75 Km). Naar Kasane en Chobe. Blijf daar een paar dagen en kom dan terug naar Victoria-falls. Dan neem ik de nachttrein naar Bulawayo. Vervolgens wil ik fietsend naar Zuid Afrika en via de Tuliblocks Botswana in fietsen.