De laatste rivier

De laatste rivier

Het gebied dat ik doorkruis is de Zuid Afrikaanse regio “Limpopo”. Het eerste stuk ging dwars over en door de zoutpanberg mounains naar Louis Trichardt.
Dit is de N1 van Zuid Afrika. Je ziet gelijk het verschil tussen ZA en Zimbabwe. ZA heeft alle mogelijkheden die Zimbabwe niet heeft. Goederen, infrastructuur en luxe. Dat wil niet zeggen dat goed gaat hier in Zuid Afrika. Dat zag ik al aan de grens. Er heerst veel gemakzucht en een gemis aan verantwoorlijkheidsgevoel onder de mensen. Dat klopt met de Zuid Afrikaanse curruptie die het land tergt. Het slechte voorbeeld wordt helaas gegeven door ambtenaren en politici. Ik reed op de N1 en dat werd een tolweg. Tussen de slagbomen door laverend ging een enrome sirene af. Of ik aan de linkerkant over het trotoir wilde gaan. Geen aanwijzingen maar ook geen scheve gezichten. Iedereen lachen. Later belandde ik in het zoutpanberg mounains. Erg indrukwekkend maar enorm eng om de paar tunnels door te gaan zonder verlichting.’ zonder veilgheidsstrook en luid toeterende vrachtwagens en snel rijdende auto’s. Ik wist even niet wat beter was, high crimezone, of, high accident zone, waar ik nu in zat. Het leek inderdaad wel op een zelfmoord-poging. Op enig moment overwoog ik mijn ogen te sluiten. Maar gelukkig kwam ik tegen de avond bij een unieke overnachtingsplek. Moeilijk te vinden maar via internet “Misty Heighs Cloud Forest – Chapel & Camping (Bluegumsport RD). Voor een beetje geld meer mocht ik gebruik maken van een cottage. Bed, keuken en warme douche compleet. Hoewel het de hele dag mooi weer was werd het s’avond mistig en leefde ik letterlijk in de wolken. Ook de volgende dag was mistig en erg koud. Ik was even blij niet in de tent te hoeven overnachten. Ik had nu ook de volgende dag om te rusten en relaxen. Ik ben er 2 nachten gebleven. Maandag, de 16e, ging ik naar Louis Trichardt, 10 km verderop, en daarna richting Botswana naar het westen. In Louis Trichardt vond ik uiteindelijk m’n SPD-schoenen. M’n huidig paar was van top, via de zool, naar teen helemaal versleten. Ik werd in een supermarkt door een mevrouw getipt naar een volgende overnachtingsplek. Het Bergpan guesthouse. Een unieke plek waar vandaag de dag nog steeds zout uit gehaald wordt. Dat was wel weer 90 km verderop maar ik had wind in de rug. Deze zoutbergpan is de oorsprong van de naam zoutpanberg mounains. De dagen daarna door het gebied de Limpopo gereden waar heel veel onschuldig wild rondloopt zoals veel herten,wartdogs maar ook heel veel vogels. Het gebied is genoemd naar de rivier de Limpopo. Dit is de grens tussen Zuid-Afrika en Botswana. Morgen rijd ik Botswana binnen en ga dus deze laatste rivier over.

Eén gedachte over “De laatste rivier

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *