Uiteindelijk kreeg ik enkele nuttige tips en aanwijzingen en vertrok uit Motobo. Het is een bijzondere weg die na zo’n 20 km naar het NO, met een zandpad begint. Ik hoopte maar dat het niet zo zou blijven want dat zou zo vele dagen duren.

Maar gelukkig, de weg, die uiteindelijk totaal wel 100 km zou duren was verre van alleen maar zand. Gravel, verhard zand, kleine stenen tot grote rotsblokken wisselende zich op het wegdek af. Wit zand tot donker rood klei. Ik kan me niet herrinneren zoveel afwisseling op een stuk weg meegemaakt te hebbeb. Regelmatig moest ik een rivierbedding in met weggespoelde bodem en keien waardoor ik regelmatig flink in de remmen hing. Maar goed en zelfs heel leuk berijdbaar. De omgeving was ook verrassend mooi. Van Motopo-achtige rotsformaties tot bos en uitzichten. Daar slingerde de “oude weg naar Gwanda” doorheen, want zo heette de weg. Ook nog mooie rotstekeningen gezien, zomaar langs de weg, waar geen touristische rotstekening tegen op kan. Het zou een lange rit worden en dat werd het ook. DST 114; AVS (toch nog 13.5); TM 8:32. In het donker kwam ik in Gwanda aan en vond een hotelletje.